Gülhane
Yeşiller içinde bir hane
Dikilir boğazın sırtında
Güller açar Gülhane
Ulu orta meydanda
Yaslanıp bir ağaca
Çimenlere uzanırım
Öyle sessiz usulca
Hayallere dalarım
Kuş sürüleri gelip geçer
Başlar hafiften bir rüzgâr
Başımın üstünde eser
Kulağıma bir şey fısıldar
Eski zamanlar canlanır
Gözlerimin önünde
İçimde atlar şahlanır
Akıncılar cenk yerinde
Ölü bir adam görürüm
Sallanır ağaç dalında
Ağır fermanlar okunur
Ulu ağaçların altında
Dökülür bir kızın gözyaşı
Taptaze çiçekleri sular
Yaralı bir askerin kanı
Koca duvarları boyar
Çocuklar koşar yalın ayak
Tarihi meydan şenlenir
İnsanlar salkım saçak
Sevda türküleri söylenir
Garip âşıklar, dertli şairler
Hep gezinir durur divane
Sırra kadem basmış seneler
Bin gizem saklar Gülhane
Akın KORKMAZ