İki Kıyı
Her öğlen on ikide sessizce bir köşede
Hep seni seyrederim, kıyıda bir tepede
Ayrı kıyılardayız, iki komşu şehirde
Şehirler birleşirken, şu masmavi denizde
Ne güzel maviliği, senden gelen suların
Umutlar taşar sırtından, telaşlı dalgaların
Sen olur adı bende, yanaşan vapurların
Selamlar söyler sana, çığlığı martıların
Öylesine yakın ki, senli karşı kıyılar
Uzatsam ellerimi, sanki gelecek saçlar
Ilık meltemler gibi, avucumda soluklar
Yüzünde bir ıslaklık, gözlerinde buğular
Sensiz seni yaşamak, yalnız karşı kıyıda
Sevdalara susamak, oysa sevdam karşımda
Gölgen gibi dolaşmak, olmasan da farkında
Kayalarla savaşmak, dalga dalga kıyında
Başlar hep ayrılıklar, sisler seni sararken
Başı önde adımlar, işe güce dönerken
Silinmez hatıralar, nice yıllar geçerken
Kapansa da ufuklar, yarınları beklerken
İki kıyı yaşarım, iki farklı dünyada
Birinde umutlarım, diğeri karanlıkta
Mavi düşler taşırım, kıyılardan odama
Gözümde bakışların, dalgalanır sularda
Akın KORKMAZ
