Simitçi Dayı
Sabahın başında, henüz aç karnım
İş güç telaşında, eksik kahvaltım
Kapanacak sanki göz kapaklarım
Çayda içilmiyor, kurudu boğazım.
Saat on buçukta, nerede kaldı
Bugün de gecikti, simitçi dayı
Sesleniyor şimdi, bize yaklaştı
Simit taze çıtır, nihayet ulaştı
Kafasında tepsi, simit taşıyor
Yüzünde tebessüm, umut saçıyor
Alnında çizgiler, yıllar geçiyor
Yetmiş yaşlarında, şükür ediyor
Altı çocuk bir eş, geniş yuvası
Kazanmak zorunda, ekmek parası
Bereket tutuyor, sağlam ayağı
Mutlu gülümsüyor, simitçi dayı
Ver bir simit daha, çayla yiyelim
Gün şimdi başlıyor, çözüldü dilim
Bu sabahta doydum, açık gözlerim
Bayat bile olsa, simidi yerim
Ahali sokakta, yola bakıyor
Karınları doydu, duman çekiyor
Dayı tam karşımda, aklım okuyor
Gönlüm uzaklarda, beni anlıyor
Tükendi simitler, gitme zamanı
Bereketini gör, topla tezgâhı
Yarın görüşürüz, açma arayı
Allah’a emanet, simitçi Dayı
Akın KORKMAZ
